دریای واریزی‌های مسکن ملی، ساحل ندارد
با طولانی‌شدن روند اجرای پروژه‌های نهضت مسکن ملی و افزایش تعداد دفعات واریزی برای تکمیل خانه‌ها، متقاضیان دیگر به جای این سوال که «کی خانه‌دار می‌شویم؟» می‌پرسند: «تا کِی باید پول بدهیم؟»
به گزارش کوه و به نقل از خبرگزاری فارس، چهار سال از آغاز اجرای طرح «نهضت ملی مسکن» می‌گذرد، طرحی که برای صاحب‌خانه شدن ۴ میلیون ایرانی مطرح شد؛ همچنان که قبلا مردم طرحی مشابه به اسم مسکن مهر را در دهه ۸۰ تجربه کرده بودند. اما حالا با تأخیر پروژه‌ها فشار پرداخت مبالغ اقساط روی متقاضی‌ها سنگین شده؛ چون نه سقف مشخصی دارند، نه زمان‌بندی روشن.حالا متقاضیان به جای اینکه بپرسند «کی خانه‌دار می‌شویم؟» سؤال می‌کنند: «تا کِی باید پول بدهیم؟»واریزی‌ها فرسایشی شده و متقاضی‌ها فقط به سقفی برای زندگی فکر می‌کنند. با تجربه سر زدن به یک دفتر طرح نهضت ملی مسکن در البرز، هیچ‌چیز بیش از نگاه‌های خسته و فیش‌های پی‌در‌پی، به چشم نمی‌آید. هرکس داستانی دارد که در آن، امید با تردید گره خورده…جمعی نه‌چندان زیاد اما نگران در راهرو ایستاده‌اند. بعضی برای پیگیری واریزی‌هایشان آمده‌اند، بعضی دیگر فقط دنبال پاسخ‌اند.زنی حدود ۴۰ ساله با دسته‌ای فیش واریزی زیر لب حساب می‌کند. صدایش را بالا می‌برد و می‌گوید:۴۰۰ میلیون تا حالا ریختم. کسی نمی‌گه تا کی ادامه بدیم. اصلاً خونه‌ای در کار هست یا نه؟مردی میانسال با عصبانیت وارد می‌شود هر بار پیامک می‌دن باید پول بریزیم. وقتی زنگ می‌زنم می‌پرسم پروژه کی تحویله، می‌گن مشخص نیست! خب این شد برنامه؟ تازه جدیداً اسم پروژه رو هم از سایت برداشتن و اصلاً نمی‌دونیم که به کدوم پروژه وصلمون خواهند کرد.جوانی گوشه‌ای نشسته و نگران به نظر می‌رسد. وقتی می‌فهمد خبرنگارم، می‌گوید: اگر پول درآوردن این‌قدر آسونه که تو دو ماه ۲۰۰ میلیون بریزیم، دیگه چرا رفتیم سراغ مسکن ملی؟ خودمون می‌خریدیم. الان اجاره می‌دیم، پول پیش می‌دیم، اینم اضافه شد!
زنی با کودکی در آغوش، آهی می‌کشد: ماهی بیست تومن از کجا بیارم؟ اجاره، خورد و خوراک، مدرسه بچه‌م… حالا اینم روش؟اما شاید تلخ‌ترین روایت، از پیرمردی بود که از سال ۹۸ ثبت‌نام کرده. آقا سعید می‌گوید: اون موقع گفتن طی ۲ سال با ۱۵۰ میلیون آورده و بقیه با وام، صاحب خونه می‌شم. حالا بعد از گذشت چند سال حرف میلیارد می‌زنن. هنوز مقدار و سود تسهیلات هم مشخص نیست.او ادامه داد: تاکنون ۵۰۰ میلیون واریز کرده‌ام اما باز هر دو ماه پول می‌خواهند. آخرش هم نمی‌گن که تا کی باید پرداخت کنم. این بلاتکلیفی امانم را بریده…او اضافه می‌کند: سال ۹۸، مبلغ ۴۹ میلیون ازمون گرفتن و گفتن ۹ میلیون برای عرصه است. حالا می‌گن زمین مال دولته!متقاضی قدیمی دیگری که هنوز پروژه‌اش کلنگ نخورده، آهسته می‌گوید: هر ماه پول می‌خوان، ولی نمی‌گن پروژه کی تحویل می‌شه. فقط تهدید می‌کنن که اگر نریزی، حذف می‌شی. آخه چرا نمی‌ذارن یه نفسی بکشیم؟ هر ماه، هر ماه! مگه کارخونه چاپ پوله؟در میان متقاضیانی که هنوز چشم‌انتظار واحدهای خود هستند، کسانی هم هستند که عطای خانه‌دار شدن را به لقایش بخشیده‌اند. یکی از انصراف‌دهندگان که نمی‌خواهد نامش فاش شود، می‌گوید:من یک ماه پیش انصراف دادم. بابت همین انصراف ساده ۶۰۰ هزار تومان ازم گرفتند، آن‌هم در دفترخانه رسمی. گفتند اوایل شهریور پولم را برمی‌گردانند، بدون هیچ سودی. حالا هم نه خبری از بازگشت پول هست، نه کسی پاسخگوست.تمام کسانی که امروز زیر عنوان «نهضت ملی مسکن» شناخته می‌شوند، یک حرف مشترک دارند:خسته‌ایم. از وعده‌ها، از فشار مالی، از بی‌پاسخ ماندن.
