گزارشی ازوضعیت نابسامان بیمارستان امام جعفرصادق هشتگرد
چند روز پیش به اورژانس بیمارستان دولتی امام صادق درهشتگرد مراجعه کردم ولی رفتار پرسنل بیمارستان برای من و همراهم جای تعجب داشت. به دلیل سردرد، سرگیجه و حالت تهوع براثرگازگرفتگی سگ وارداورژانس بیمارستان شده بودیم. اماپس از نیم ساعت انتظاربه دلیل قطعی سیستم نوبت دهی پذیرش نشده بودیم. پزشک اورژانس دراتاق معاینه نبود،همچنان در سالن ها وراهروی بیمارستان که تعداد زیادی بیمار روی تختها بودند به دنبال پزشک اورژانس میگشتم، از حراست ونگهبان پرسیدم مسئول بیمارستان کیست اماجوابی نشنیدم وقتی شروع به فیلم گرفتن از وضعیت بیمارستان کردم ناگهان نگهبان گوشی مرا گرفت وحتی با نشان دادن کارت مدیرمسئولی ومعرفی قانع نشد،کارت من را درجیبش گذاشت و پای پلیس به میان آمدکه متاسفانه آنهانیز متوجه نبودند که خبرنگار درهرشرایطی میتواند تخلف را ثبت وانتشار دهد واین بار از من برگه ماموریت می خواستند، آنقدر مضحک وبی اطلاع نسبت به رسانه برخورد کردند که نهایتابه مافوق آنها درمیان گذاشتم که گفتند کلاسهای سواد رسانه ای برای نیروهایشان خواهند گذاشت. بلاخره درحین این جریانات یکی ازپزشکان به بیمار مشکوک به هاری مارسیدگی کرد و نسخه‌اش را نوشت مجبور شدیم برویم بیرون و حدود یک ساعت طول کشید تا از یکی از داروخانه‌های شبانه‌روزی دارویمان را گرفتیم. صداهای زیاد قسمت اورژانس و ترددهای مردم بلاتکلیف و تختهای بیمارستانی آلوده در صورتی که باید برای هر بیمار یک روتختی یک بار مصرف استفاده کنند.»
به نظر می‌رسد این موضوع به اینجا ختم نشده است. درجواب اعتراض به وضعیت این بیمارستان وقتی می‌خواستم پول بیمارستان را پرداخت کنم هم خیلی معطل شدم چون آقایی که پشت صندوق نشسته بود داشت به یک نفر تلفنی مشاوره می‌داد که در چه رشته‌ای شرکت کند که بازار کار بیشتری داشته باشد. . حالا همه آنچه که می‌دانستم را نوشتم. نمی‌دانم که اصلا مدیر بیمارستان می‌خواند یا نه. ولی مطمئنم هیچ اقدامی نمی‌کند.»
آیا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی روی آنها نظارتی دارد یا خیر؟
این بیمارستان‌ها چند نوع هستند. یکسری بیمارستان‌های تامین اجتماعی هستند که تعداد قابل توجهی (حدود 7هزار) تخت دارند و عمدتا خدمات خود را به بیمه‌شدگان خودشان به صورت رایگان ارائه می‌کنند. به غیر از بیمه‌شدگان خودشان با تعرفه‌ای بین خصوصی و دولتی خدمات خود را ارائه می‌کنند، یعنی تعرفه نهادهای عمومی غیردولتی.
ارتش و سپاه هم بیمارستان‌های قابل توجهی دارند و در این بیمارستان بیمارانی که تحت حمایت ارگان خودشان هستند با تعرفه رایگان یا شبه رایگان (با مبلغ بسیار ناچیز) خدمات‌شان را ارائه می‌کنند. این بیمارستان‌ها هم مانند بیمارستان‌های تامین اجتماعی برای کسانی که تحت پوشش ارگان خودشان نیستند، با تعرفه‌ای بین خصوصی و دولتی یا همان تعرفه نهادهای عمومی غیردولتی خدمت ارائه می‌کنند.
یکسری بیمارستان‌ها هستند که وابسته به برخی شرکت‌ها و بانک‌ها هستند. اما این بیمارستان‌ها یک تفاوت فاحش نسبت به بیمارستان‌هایی که قید شد، دارند. این بیمارستان‌ها به پرسنل شرکت‌های مزبور با تعرفه‌ای بسیار پایین خدمت ارائه می‌کنند اما اگر کسی به صورت آزاد به این بیمارستان‌ها مراجعه کند، باید تعرفه بیمارستان‌های خصوصی را پرداخت کند.
وزارت بهداشت آماده بررسی شکایت‌ها
بیمارستان‌ها از لحاظ کیفیت خدمات، استاندارد و اعتباربخشی باید از قانونی که سایر بیمارستان‌ها دارند، تبعیت کنند. این قوانین در همه بیمارستان‌ها یکی است ولی خدمات هتلینگ بیمارستان‌هاست که تعرفه آنها را به تعرفه خصوصی، دولتی و یا نهادهای عمومی غیردولتی تغییر می‌دهد.
واقعیت این است که بیمارستان‌هایی که این ارگان‌ها دارند متوسط محسوب می‌شوند و امکان دارد که تخطی در این بیمارستان‌ها صورت گیرد. اما با این تخطی‌ها چه برخوردی داشته باشیم؟ به کجا شکایت کنیم و چطور شکایت‌مان را پیگیری کنیم؟
افرادی که در این بیمارستان‌ها به مشکل برمی‌خورند می‌توانند مشکل را به مسئولین مربوطه و ارگانی (تامین اجتماعی، ارتش یا شرکت‌ها) اطلاع‌رسانی کنند تا آنها به این موضوعات رسیدگی کنند. اگر در مورد استانداردها و کیفیت خدمات با مشکلی روبه‌رو شدند می‌توانند آن را با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با سامانه 190 شکایت کرده و شکایت‌شان را پیگیری کنند.
