طعمه هایِ سرقت اما بسیارند: شیرآلات سرویس های بهداشتی، نیمکت پارکها، کابل های مخابرات وتیربرق، چراغ های روشنایی معابر، علائم راهنمایی و رانندگی، دریچه های فاضلاب، تابلوهای معابر، مجسمه ها و تندیس ها، گاردریل های حاشیه جاده، شیر علمک های گاز و هر چیزی که ارزشِ آب کردن و نقد شدن داشته باشد، حتی درختچه ها و بوته های زینتی از پارکها.
حجم خسارت ها اما میلیاردها تومان برآورد می شود، امکاناتی که از محل بیت المال و بودجه های دولتی و عمومی خریداری و نصب شده اند اما در سیاهیِ شب و روشنایی روز به #سرقت می روند و خودروهایی که در گودالِ زیر دریچه های فاضلاب ربوده شده سقوط می کنند یا شهروندانی که ماه ها از روشنایی چراغ هایِ سرقت شده محرومند، تنها گوشه ای از آزارها و اذیت های این قبیل سرقت ها برای جامعه است و زمانِ آن رسیده تا پلیس و نهادهای ذیصلاح درسِ خوبی به افرادی بدهند که دست شان را به این جرم آلوده می کنند و چه کسانی که در پشتِ پرده این سرمایه هایِ گران را ارزان خریداری می کنند و ثروت های باد آورده را به جیب می زنند.
تشکیلِ کارگروهی ویژه متشکل از #پلیس، قوه قضائیه، اداره آگاهی و نهادهایی که اموال شان در تیررس سرقت قرار دارد و بررسی راهکارهایی برای پیشگیری از دزدی اموالِ عمومی می تواند راهگشا باشد، به ویژه هر چه روزنه هایِ خریداری اقلام سرقت شده بسته تر شود، بی شک انگیزه ها برای سرقت کمتر خواهد شد، همچنین استفاده از گزارش های مردمی و تعیین جایزه برای لو دادن انبارهای حاشیه ای دزدان. آنچه اهمیت دارد نارضایتی مردم از افزایش این پدیده زشت است که گاهی حتی مانع از استفاده شهروندان از سرویس های بهداشتی سطح شهر می شود، به این بهانه که از سرقتِ شیرآلات جلوگیری شود!
