کنایه به بقیه، دخالت در کار امیر و اشاره به «بالا»
گروه ورزشی: تیم ملی فوتبال ایران در ادامه نمایش‌های بحث‌برانگیزی که در ماه‌های اخیر داشته، این بار هم در تورنمنت 4 جانبه امارات، نمایش درخوری نداشت تا به کارش با 2 تساوی بدون گل پایان دهد. شاگردان قلعه‌نویی در شرایطی از باز کردن دروازه کیپ‌ورد و ازبکستان بازماندند و عنوان نایب قهرمانی این تورنمنت را به دست آوردند که تنها تیم این رقابت‌ها بودند که نتوانستند دروازه رقیبی را باز کنند. با وجود این، فارغ از مباحث و مشکلات فنی که ظاهرا راه‌حلی برای آن پیدا نشده، بازی با ازبکستان و اتفاقات پس از آن، درگیر حواشی ریزودرشتی بود که پای یک نفر را بیش از بقیه به میان کشید: مهدی طارمی. مهاجم تیم ملی ایران با سپردن ضربه پنالتی‌اش به میلاد محمدی و هدر دادن آن ضربه، موجبات ناراحتی سرمربی تیم ملی را فراهم کرد. البته که تنها اقدام خبرساز مهدی طارمی در این بازی و پس از آن، مربوط به همین فعل و انفعال نمی‌شود.
طارمی به جای قلعه‌نویی تصمیم گرفت؟
موردی که در 24 ساعت اخیر حسابی شرایط را برای طارمی و امیر قلعه‌نویی مبهم کرده، تداخل شرح وظایف است. درحالی که به نظر می‌رسد در امور فنی، به ویژه برای زدن ضربات پنالتی، همه چیز باید از فیلتر سرمربی عبور کند، اینکه طارمی تصمیم گرفته نفرات پنالتی‌زن را تغییر دهد و سرمربی را هاج‌واج نگه دارد، از آن دست اتفاقات جنجالی است. درست است که قلعه‌نویی در کنفرانس خبری تلاش کرد دادن پنالتی به میلاد محمدی را به خودش مرتبط کند؛ ولی واضح است از اینکه بازیکنی مثل طارمی در امورات فنی دخالت کرده، ناراحت است. حداقل این موضوعی است که می‌توان از واکنش‌های او نسبت به طارمی، پس از بازی با ازبکستان پی برد.
ضمن اینکه، گفت‌وگوی مهدی طارمی در میکسدزون هم به روشنی ثابت می‌کند، قلعه‌نویی نقشی در این تغییرات نداشته. طارمی در این مورد گفته که «تقصیر من است. من می‌خواستم بقیه نفرات تجربه پنالتی زدن را کسب کنند چون شاید در آینده کار به پنالتی هم بکشد. هر چه باشد من شاید پنالتی پنجم را گل می‌کردم، ششمی را چه کسی می‌خواهد بزند؟ وقتی همه بترسند و کسی جرات نکند بزند، آن هم در این دیدار دوستانه، در بازی‌های بزرگتر چه اتفاقی می‌افتد؟ مقصر من بودم علی علیپور هم گفت پایم درد می‌کند».
پرسشی که ذهن بسیاری را درگیر کرده این است که آیا تاثیر و نقش طارمی در تیم قلعه‌نویی همچنان فراتر از یک بازیکن است؟
طعنه‌های تندوتیز به دیگر بازیکنان تیم ملی
مهدی طارمی در این تورنمنت، بازوبند کاپیتانی تیم ملی را بر بازو بست. در غیاب علیرضا جهانبخش او کاپیتان اصلی ایران بود و بار اصلی خط حمله را به دوش کشید. در اینکه طارمی به عنوان یکی از باسابقه‌ترین بازیکنان تیم ملی، نقش مهمی در تفکرات فنی مربیان کنونی دارد، تردیدی نیست. با این حال، به نظر می‌رسد توقعات از این بازیکن بیش از چیزی است که در جدال با ازبکستان نشان داد. به عبارتی، شاید دیگر بازیکنان تیم ملی توقع نداشتند طارمی پس از شکست ایران مقابل ازبکستان در ضربات پنالتی به آن‌ها بتازد و هم‌تیمی‌ها را در لفافه، بازیکنانی ترسو و بدون روحیه خطاب کند. این مورد وقتی عیان‌تر می‌شود که طارمی می‌گوید 10 نفر از بازیکنان تیم ملی نمی‌خواستند پنالتی بزنند. «ایده من این بود که بقیه هم پنالتی بزنند. اینجا نزنند، کجا بزنند؟ گردن کسی نمی‌اندازم. شاید در جام جهانی ما به چنین چیزی نیاز داشته باشیم. در اینجا وقتی 10 نفر بگویند ما پنالتی نمی‌زنیم، کجا می‌خواهند پنالتی بزنند که ترسشان بریزد؟ باید انتقاد شود و قبول هم می‌کنیم. بازیکن تیم ملی باید این‌ها را به جان بخرد. دنبال شخص نگردیم که چه کسی بوده. شاید یک روز من نبودم، پس چه کسی باید پنالتی بزند».
انتقاد از بازیکنان تیم ملی، دومین اقدام خبرساز مهدی طارمی در اتفاقات پس از بازی با ازبکستان است.
بالا؟ کدام بالا؟
مورد آخری که پای مهدی طارمی را به میان می‌کشد، اظهارات او برای فرار از پذیرش واقعیت است. تیم ملی در عصر امیر قلعه‌نویی با بازیکنانی نظیر مهدی طارمی، نمایش درخوری ندارند و حفظ چنین شیوه‌ای، امید چندانی برای آینده باقی نمی‌گذارد. اگرچه طارمی در همین دیدار هم اشاره کرد که باید وقتی تیم ملی صاحب توپ است عملکرد تیمی بهتر باشد؛ اما به نظر می‌رسد فرافکنی او و اشاره به «بالا»، بیشتر توجیهی برای فرار از این واقعیت است که کیفیت فنی تیم ملی خوب نیست. طارمی در واکنش به شرایط کنونی تیم ملی گفت که «ما چه چیزی داریم؟ رک باشیم. در این 3 سال، از همان بالا فوتبال را در ذهن مردم خراب کردند. داربی اصفهان، فقط 1000 نفر تماشاگر دارد؟ داربی را چند سال است که به بهانه ساخت ورزشگاه آزادی در جاهای دیگر برگزار می‌کنیم که 50 هزار نفر دور هم جمع نشوند؟ چمن تراکتور همیشه خراب است؟ اگر کشور تنش دارید، روی سر فوتبال خراب نکنید. داخل زمین می‌شود فوتبال بازی کرد؟ در کل لیگ یک زمین خوب نداریم. طرف از خدایش است برود در جام باشگاه‌های آسیا آن هم سطح دو بازی کند ولی داخل ایران نماند. فوتبال را در ایران خراب نکنید. این ورزش تا 100 سال دیگر هم خراب نمی‌شود. اگر چیزی نمی‌دهید، انتظار چیزی هم نداشته باشید. اگر ریشه خراب است، به کل همه چیز خراب است».
شاید بخشی از صحبت‌های مهدی طارمی در این مورد درست باشد؛ اما مسئله اینجاست که مطرح کردن چنین مواردی پس از انتقاد از عملکرد ضعیف تیم ملی، بیشتر شبیه به فرافکنی است؛ اشاره به «بالا» که حداقل پیش از این هوای این نسل را به اندازه کافی داشته‌اند نمی‌تواند توجیه‌کننده نمایش بحث‌برانگیز تیم ملی در یکی-دو سال گذشته باشد.
