خطبه نماز جمعه ماهدشت:

همزمان با سالگرد اولین نماز جمعه در انقلاب اسلامی و نامگذاری روز نماز جمعه

خطبه اول
الحمدلله‌ ربّ العالمین و الحمد لله الذی أذهب عنّا الحَزَن ، إنّ رَبّنا لَغَفورٌ شکورٌ والحمد لله الذی صَدَقَنا وَعدَه وَ أورَثنا الأرضَ نَتَبَوَّأُ مِن الجنّه حیثُ نَشاءُ أجرَ العاملین ، نَشهد أن لا إله الا الله وَحدَه لاشریکَ له و نَشهد أن مُحمدا عَبدُه و رَسولُه وصَلّ اللهُ علیه و علی آله الأطیبین الأطهرین سیّما بقیهِ اللهِ الأعظم علیه الصلاه و السلام
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه والنصر و اللهم انصر الاسلام و أهله و …عبادالله اوصیکم بتقوی الله و …
باتوجه به ۵ مرداد ماه و سالگرد اولین نماز جمعه در انقلاب اسلامی و نامگذاری روز نماز جمعه چند نکته کوتاه عرض میکنم
به‌کلید واژه «ذلِکُمْ خَیرٌ لَکُم اِنْ کُنتُمْ تَعلَمون»(آن چیزی است که برایتان بهتر است، اگر بدانید) دقت بفرمایید. این کلیدواژه شریف که در انتهای آیه نُهم سوره جمعه آمده است: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نُودِیَ لِلصَّلَاهِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَهِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِکْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَیْعَ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ»؛ در قرآن به‌جز موضوع نماز جمعه، برای سه موضوع دیگر نازل شده است. بنابر ادبیات قرآن، این تعبیر مبارک گویای این است که اولا موضوع مورد اشاره این تعبیر شریف، یکی از ارکان حیات فردی و اجتماعی انسان‌ها است و ثانیا اهمیت موضوع، آن قدر عظیم است که هرکسی جز بندگان فهمیده الهی، به‌اهمیت آن نمی‌توانند پی‌ببرند. این سه موضوع عبارت است از: 1. توحید ، «وَ إِبْرَاهِیمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ»(عنکبوت: 16)؛ و یاد کن ابراهیم را چون به‌قوم خویش گفت‌ خدا را بپرستید و از او پروا بدارید اگر بدانید این کار براى شما بهتر است. 2. امامت و پیمان‌های الهی ، «وَلَا تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِیلًا إِنَّمَا عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ»(نحل: 95) 3. جهاد ، «جَاهِدُوا بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنْفُسِکُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ»(توبه: 41) ؛ اینکه مبتنی بر کلیدواژه و تعبیر شریف «ذلِکُمْ خَیرٌ لَکُم اِنْ کُنتُمْ تَعلَمون»، نماز جمعه در ردیف و عِداد سه موضوع اساسی توحید، امامت و جهاد آمده، خود گویای جایگاه بسیار رفیع این فریضه الهی است. شاید بتوان گفت اگر نماز جمعه لطمه ببیند، این سه موضوع مهم و اساسی را نیز تحت الشعاع خود قرار می‌دهد. و شاید به‌همین جهت است که حضرت ختمی مرتبت(ص) فرمود: «کسی که در دوران حیات من و یا پس از مرگ من تا روز قیامت، نمازجمعه را ترک کند، چه آن را انکار کند یا سبک بشمارد، خداوند پراکندگی کار او را سامان ندهد و امر او را مبارک نگرداند»(فَمَنْ تَرَکَها فِی حَیاتِی وَبَعدَ مَماتی إلَی یَومِ القِیامهِ جُحُوداً لَها وَاسْتِخْفافاً بِحَقِّها فَلا جَمَعَ اللّهُ شَمْلَهُ، وَلا بارَکَ اللّهُ لَهُ فی أمرِهِ(مستدرک الوسائل، ج۶، ص۱۰)). از آنجا که نماز جمعه مظهر ارکان اسلام است، می‌تواند منشأ برکات ذیل باشد: الف: آگاهی‌بخشی به‌مردم در زمینه معارف اسلامی و رویدادهای مهم اجتماعی – سیاسی. ب:  ایجاد همبستگی و انسجام هرچه بیشتر در میان صفوف مسلمین، به‌گونه‌ای که دشمنان را به‌وحشت افکند. ج:  تجدید روح دینی و نشاط معنوی برای توده مردم مسلمان. د:  جلب همکاری برای حل مشکلات عمومی. نماز جمعه پیوسته میعادگاه مسلمانان برای تصمیم‌گیری در امور، و مرکزی برای تجمع نیروها جهت مقابله با خطراتی که مسلمانان را تهدید می‌کرد بوده است. به‌همین دلیل همیشه دشمنان اسلام، از یک نماز جمعه جامع‌الشرایط که دستورهای اسلامی دقیقاً در آن رعایت شود، بیم داشته‌اند و همیشه به‌دنبال کم‌رونقی آن بودند. امروز نیز دشمنان، نه با تهدید، بلکه با برجسته‌سازی جاذبه‌های دنیا، به‌دنبال ایجاد ممانعت از ذکر الله می‌گردند. جالب آنکه در منابع اهل سنت آمده است که امیرالمؤمنین(ع) روزی بر منبر کوفه یادآور شدند: هرگاه روز جمعه شود، شیاطین صبح زود با پرچم‌هایشان به‌بازارها می‌روند و به‌طرف مردم موانعی می‌افکنند و آنان را از آمدن به‌نماز جمعه باز می‌دارند(سَمِعْتُ عَلِیًّا ، عَلَى مِنْبَرِ الْکُوفَهِ یَقُولُ: إِذَا کَانَ یَوْمُ الْجُمُعَهِ غَدَتِ الشَّیَاطِینُ بِرَایَاتِهَا إِلَى الأَسْوَاقِ فَیَرْمُونَ النَّاسَ بِالتَّرَابِیثِ أَوِ الرَّبَائِثِ وَیُثَبِّطُونَهُمْ عَنِ الْجُمُعَهِ(کنز العمال (المتقی الهندی)، ج7، ص736)) لذا مردم عزیز با این نگاه با نمازجمعه توجه کنند و نسبت به آن هم اهمیت بدهند و هم تعصب داشته باشند. خدایا ما را موفق به شرکت در نمازجمعه و محشور با اهل جمعه در قیامت بفرما. (کوثر)

مکانیسم ماشه چیست که اروپایی ها بر روی آن تاکید می کنند؟ به سازوکاری در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل گفته می‌شود که در صورت ادعای نقض تعهدات برجامی از سوی ایران، تحریم‌های چندجانبه سازمان ملل که پیش از توافق لغو شده بودند، بدون نیاز به رأی‌گیری مجدد، دوباره برقرار می‌شوند. مگر آنکه یک قطعنامه جدید در مخالفت با آن صادر شود، که خود نیازمند اجماع است. تحریم‌های کلاسیک سازمان ملل مانند ممنوعیت فروش سلاح، محدودیت سفر برخی مقامات، ممنوعیت فعالیت‌های موشکی یا هسته‌ای، و محدودیت‌های مالی بود. این تحریم‌ها در بازه زمانی ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ علیه ایران تصویب شده بود و با برجام تعلیق شد. مکانیسم ماشه، در صورت فعال شدن، همه این تحریم‌ها را یکجا و به شکل خودکار بازمی‌گرداند. تفاوت اصلی اینجاست که برخلاف روند عادی که برای تصویب هر تحریم نیاز به ۹ رأی موافق و عدم وتوی اعضای دائم است، در مکانیسم ماشه نیازی به رأی‌گیری نیست. یعنی کشور مدعی (مثلاً آمریکا) می‌تواند تحریم‌ها را بازگرداند مگر آن‌که همه کشورها با او مخالفت کنند. این روند، مفهوم عدالت و توازن در تصمیم‌گیری بین‌المللی را زیر سؤال می‌برد که پذیرش این نوع مکانیزم هم هنوز مورد سوال است که چرا پذیرفته شده و خلاف قاعده قرآنی نفی سبیل است که راهی بر تسلط دشمن نباید گذاشت. البته در شرایط کنونی، مکانیسم ماشه بیشتر جنبه روانی و سیاسی دارد تا اقتصادی یا اجرایی. اقتصاد ایران در مواجهه با سناریوهای سخت‌تر از این مکانیسم، تاب‌آوری نسبی نشان داده و مسیر تعامل با کشورهای غیرغربی نیز دست‌کم در سطح منطقه‌ای، از این سازوکار مستقل است که راه را باز می‌کند برای مقابله با تحریم ها. انسجام ملی به معنای همبستگی مردم با یکدیگر و با نظام حاکم، بر پایه ارزش‌های مشترک فرهنگی، دینی و ملی است. این همبستگی در ایران، به‌ویژه پس از انقلاب اسلامی، به‌عنوان یک نیروی محرکه در برابر تهدیدات خارجی و داخلی عمل کرده است. در طول جنگ تحمیلی، حضور گسترده مردم در جبهه‌ها، پشتیبانی از رزمندگان و مقاومت در برابر فشارهای اقتصادی و نظامی، نمونه‌ای بارز از این انسجام بود. رهبر معظم انقلاب در بیانات اخیر خود بر اهمیت حفظ و حراست از این انسجام تأکید کرده‌اند. ایشان انسجام ملی را یکی از پایه‌های اصلی قدرت ایران در برابر دشمنان دانسته‌اند که در موقعیت‌های بحرانی، مانند جنگ تحمیلی اخیر، نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا کرده است. این انسجام نه‌تنها در میدان نبرد، بلکه در حفظ ثبات داخلی و خنثی‌سازی توطئه‌های خارجی نیز تأثیرگذار بوده است. یکی از ابزارهای اصلی دشمنان برای پیشبرد گفتمان فروپاشی اجتماعی، استفاده از رسانه‌ها و جریان‌های سیاسی داخلی و خارجی بوده است. این جریان‌ها با القای مفاهیمی مانند کاهش سرمایه اجتماعی، ناامیدی، سرخوردگی و خستگی در جامعه، تلاش کرده‌اند تصویری مخدوش از رابطه مردم و نظام ارائه دهند. حفظ این انسجام نیازمند هوشیاری در برابر توطئه‌ها، تقویت غرور ملی و پرهیز از دوگانه‌سازی‌های انحرافی است مانند موشک یا معیشت ، امنیت یا رفاه ، زندگی یا مقاومت. ایران با تکیه بر این انسجام، همچنان به‌عنوان قدرتی استوار در منطقه و جهان به پیش خواهد رفت. اقتصاد، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نیازهای اولیه هر جامعه، نقش اساسی در ایجاد حس اعتماد، رضایت و تعلق به نظام اجتماعی و سیاسی دارد. دشمنان با برجسته‌سازی مشکلات اقتصادی در رسانه‌ها و القای این تصور که نظام قادر به حل این مشکلات نیست، تلاش کرده‌اند اعتماد مردم به نظام را تضعیف کنند. برای مثال، در جریان تجاوزات نظامی اخیر، دشمنان با این پیش‌فرض که مشکلات اقتصادی مردم را از نظام جدا کرده است، اقدام به طراحی حملات کردند. اما حضور گسترده مردم در حمایت از نظام نشان داد که این پیش‌فرض‌ها نادرست بوده و انسجام ملی همچنان پابرجاست که باید دولت تلاش مضاعفی کند در خصوص حل مشکلات مردم ، خصوصا در حوزه برق و آب که مشکلات عدیده ای را برای مردم عزیز ایجاد کرده البته صرفه جویی هم یکی از امور واجب این روزهاست.
غزه؛ ایستاده بر قله جنگ اراده‌ها
تاریخ گواه است که طاغوت در هر زمان، از گرسنگی به عنوان «سلاحی» برای درهم شکستن اراده‌ها، تحمیل ذلت و تسلیم و از بین بردن روحیه‌ی مقاومت استفاده کرده‌اند. بنی‌امیه در شام، با سلاح گرسنگی می‌خواستند نوادگان پیامبر(ص) را ذلیل کنند، و تسلیمِ بی‌قید و شرط را به آنان تحمیل کنند. امروز همان گرسنگی، سلاحی شده تا مردم غزه را به زانو درآورند، ندای «الموت و لا المذلّه» را سرکوب کنند، و مقاومت را به تسلیمِ محض وادارند. از کاروان اسرای کربلا تا امروز، هدف یکی است: خُرد کردن روح مقاومت و وادار کردن جبهه حق به تسلیم. رژیم صهیونیستی نه‌تنها به دنبال حذف فیزیکی مقاومت، بلکه در پی درهم شکستن روحیه و انسجام اجتماعی مردم غزه است.