نگرانی از وضعیت کارگرانی که به حاشیه‌نشینی و زاغه‌نشینی روی آورده‌اند
جلودارزاده با بیان اینکه «تصمیماتی که گاها در مجلس و دولت برای جامعه کارگری گرفته می‌شود، موجبات تاسف و حسرت این گروه از جامعه و دلسوزان آن را فراهم ساخته است» افزود: اگر در ادامه با حذف ارز ترجیحی با انفجار قیمت‌ها مواجه باشیم، با یک فاجعه مواجه خواهیم بود. هرچند از هم‌اکنون درگیر یک فاجعه اقتصادی هستیم و امروز می‌بینید که بحران مسکن در کنار هزینه‌های زندگی در سال ۱۴۰۱ عملا درحال کشاندن کارگران از حاشیه‌نشینی در شهرها به سمت زاغه‌نشینی است. برای من هم سوال است که اگر سرپرست یک خانوار چهار نفری بوده و مزد کارگری پنج تا شش میلیون تومانی دریافت می‌کردم، چطور از پس این حجم از هزینه‌های زندگی برمی‌آمدم؟
وی با بیان اینکه «ما شرایط سخت اقتصادی زمان جنگ تحمیلی را نیز تجربه کرده‌بودیم اما در آن دوران دولت توزیع و اختصاص اغلب محصولات مصرفی خانوار از گوشت و روغن تا برنج و… را برعهده داشت» ادامه داد: امروز تمام تعاونی‌های کارگری و کارمندی که در گذشته وظیفه توزیع رایگان یا ارزان‌تر اقلام را برعهده داشتند منحل شده یا اجاره داده شده‌اند یا اساسا به شکل دیگری به بخش خصوصی ملحق شدند. من امیدوارم با این شرایط قیمت اجناس، یک روز هم برخی مسئولین با درآمد و قدرت خرید همین کارگران زندگی کنند تا ببینند می‌توان از عهده مخارج و سختی زندگی برآمد یا خیر؟
نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سوال که «ادامه این روند باتوجه به شکاف مزد و هزینه و بحث حذف ارز دولتی کالاهای اساسی از نظر اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به چه مسیری می‌انجامد» گفت: همه مردم تاکنون انتظار دارند با تصمیماتی که دولت و مجلس جدید می‌گیرند، وضعیت بنابر وعده‌ها و ادعاها بهتر شود، اما وقتی می‌بینیم که شرایط اسف‌بار خانوار کارگری با روند امروز بیش از گذشته اسف‌بارتر شود، لذا این طبیعی است که شرایط خانوارها نیز به سمت و سوی بحران کشیده شود. اینکه در بخش حساسی از خانوارهای زیر خط فقر که ماه‌ها حقوق نگرفته‌اند یا وضعیت درآمدی بدی دارند، شاهد افزایش گرایش به خودکشی و فرزندکشی و حتی انتحار خانوادگی هستیم یا اینکه می‌بینیم جوانی که اخیرا کمتر از ۲۵سال سن داشت و خود را از چند طبقه ساختمان به پایین پرتاب می‌کند (چون امکان تامین معاش و تشکیل خانواده را برای خود ناممکن می‌بیند) همه و همه حاکی آثار اجتماعی تاسف‌باری است که درنتیجه وضعیت اقتصادی است. همچنین تبدیل اعتراضات آرام صنفی به طغیان‌های اجتماعی از آثار و نتایج تداوم وضعیت بحران‌های اقتصادی است.
جلودارزاده در پایان با ابراز امیدواری درباره احتمال شنیدن این واقعیت‌ها توسط مسئولان تصریح کرد: اگر افرادی که مسئولیت دارند برخی واقعیت‌های جامعه را مدنظر داشته باشند، تصمیم‌ها و سیاست‌های متناسب با گروه‌های اجتماعی را در پیش می‌گیرند.
