در تاریخ ایران زمین روزهای تاریخ ساز و پرشکوه کم نیست.یکی از این روزهای ماندگار روز دانشجو است.16 آذر روز دانشجو و جنبش دانشجویی است که مشخصه ی بارز آن شعور سیاسی، ایمان، خرد جمعی، استکبارستیزی و عدالت خواهی است.
این را نوشتم تا بگویم درست که روز دانشجو با حرکت سیاسی و فهم انقلابی دانشجویان ایران زمین شناخته و عجین شده اما دانشجو و دانشجویان را نباید فقط در حوزه سیاست محدود کرد. دانشجو موتور #حرکت_علمی جامعه است و دانشگاه مغز و نیروی محرکه این حرکت. در حقیقت دانشجو را با کار جمعی و بینش صحیح سیاسی در کنار کسب مهارت های مطلوب اقتصادی، صنعتی، تولیدی، اجتماعی و…باید شناخت. دانشجو را در باور او باید باور کرد و در مومن بودن او ایمان داشت. دانشجو بطن روشنگری است و مومن به خرد جمعی.
دانشجو و دانشگاه را با انتخاب های دقیق، ایمان و اقدام هوشمندانه می شناسند این یعنی دانشجو باید فهم سیاسی داشته باشد و به روز عمل نماید اما دهان و فریاد گروه های سیاسی و سیاست مداران نباشد، دانشجو زبان دل و فریاد فهم و تشخیص خود است در یک حرکت جمعی درست،هم چنان که با شهامت حرف خود را می زند اگر پی به اشتباهش ببرد با همان شهامت اشتباه خود را می پذیرد. دانشجو طفل ساده یی نیست که اسیر شعارهای گروه های سیاسی شود و دانشگاه نیز جولانگاه تفکرات سیاست بازان نیست.
دانشگاه محل تولید فکر، اندیشه، دانش روز، نقد و ارایه ی راهکارهای نوین در جهت ارتقای سطح فرهنگ و بضاعت جامعه است.
دانشجویان همیشه نشان داده اند سهم ارزنده یی در شکوفایی فرهنگی، علمی، صنعتی، اقتصادی، اجتماعی و…این آب و خاک دارند و به عنوان الگوهای ارزنده ی جامعه نه تنها زبان گروه های سیاسی نیستند بلکه با دلسوزی و صراحت حرف دل و تشخیص خود را می گویند و در صورت درست بودن، با شهامت بر حرف خود اصرار می ورزند.
و به فرمایش رهبر فرزانه ی انقلاب: انتظار از دانشجویان و اساتید این است که تولید علم کنند، به سراغ مرزهای دانش بروند، با کار و تلاش می شود از مرزهای امروزی دانش عبور کرد…
صادق بابکان
دکترای علوم سیاسی-مسائل ایران
