تعصبات خانوادگی و آرزوهای دخترانی که تبدیل به سراب میشوند

لازم به ذکر است نگارنده با مفهوم غیرت به معنای درست آن مخالف نیست اما برخی از سختگیری ها و تعصبات و محدودیت ها به اسم دین و خانواده و سنت ها رو به ضرر منافع کلی کشور و خانواده و آن دسته از دختران مظلوم است که احساسات و خواسته های آنها را در نطفه خفه میکند و حتی به ضرر دین نیز می باشد..گاهی دیده میشود که پدران و برادران مانع تحصیل دختر در رشته دانشگاهی مورد نظر در شهر دیگر میشوند گاهی مانع کار کردن و اشتغال دختر در کاری که دوست دارد میشوند، گاهی مانع پوشیدن لباسهای متعارف و جذاب مثلا رنگی میشوند،گاهی مانع تفریح و سرگرمی دختران با دوستان میشوند،گاهی مانع ازدواج و آشنایی دختر با شخص مورد علاقه خود میشوند،گاهی دختر را بطور غیر مستقیم یا حتی مستقیم مجبور به ازدواج(آنهم با شخص مورد نظرخود)میکنند وحتی گاهی غیر مستقیم مجبور به حفظ زندگی زناشویی نامطلوب و فرزند آوری میکنند..البته حفظ زندگی و دوری از طلاق و همچنین فرزندآوری کار نیکو و پسندیده ای است اما به شکل اجباری و بدون دلیل و توجیه بسیار ظالمانه است و سبب پژمردگی و افسردگی و احساس پوچی و ناامیدی شخص میشود که اثرات منفی در روح و روان شخص خواهد داشت که بعضا زندگی و سرنوشت شخص را تحت تاثیر قرار میدهد…فلذا توصیه به این دسته از پدران وبرادران اینست که به اسم آبرو و سنت و حرف مردم و… با احساس و سرنوشت و آینده دختران که رحمت و برکت خانواده هستن برخورد نکنند زیرا هیچ توجیه قانونی و عقلانی ک انسانی برای آن وجود ندارد و حتی ممکن است خود سبب آبروریزی بزرگتر توسط دختران مانند فرار از منزل و خودکشی و ازدواج تحمیلی شود که قطعا نقض غرض می باشد و حتی مخالف توصیه های دینی است..البته به نظر کار فرهنگی و تصویب قوانین بازدارنده جهت حفظ منافع این قبیل دختران که معمولا به جهت حفظ حرمت پدر وبرادر خود به خواسته های آنها تمکین میکند ضروری است زیرا این دختران حقیقتا سرمایه های انسانی کشور و مایه افتخار و دلگرمی و سرافرازی خانواده و ملت و کشور هستند که باید قدر آنها را دانست نه اینکه آنها رو سرکوب کرد