نگاهی به فصل دوم انیمیشن «زتوپیا»
در مرکز داستان، همچنان زوج محبوب «جودی» و «نیک» قرار دارد، دو شخصیتی که تضاد دیدگاه آن‌ها موتور محرکه داستان است. ورود کاراکترهای جدید از افعی مضطرب گرفته تا شخصیت دست‌وپا چلفتی «پاوبرت» نیز هیجان ماجرا را چند برابر می‌کند.
رویکردی جدید به تفاوت‌ها و زندگی
داستان در ظاهر با یک پرونده پلیسی آغاز می‌شود، سرقت کتاب ارزشمند و باستانی یکی از پرنفوذترین خاندان‌ها در زتوپیا، اما هر چه داستان جلوتر می‌رود لایه‌های دیگری به آن افزوده می‌شود و به پرسش‌های عمیق درباره قدرت، نفوذ سیستماتیک و مسئولیت‌های اجتماعی می‌رسد. جایی که تفاوت‌ها همزمان هم منبع تعارض و طنز باشند و هم فرصتی برای همزیستی.
«زتوپیا» در این فصل پرده از محدودیت‌های خود برمی‌دارد، شهری که سال‌ها به عنوان نماد همزیستی مسالمت‌آمیز معرفی شده بود، تنها برای پستاندارانی که در خشکی زندگی می‌کردند، طراحی شده بود و گروه بزرگی از موجودات جایی در این شهر نداشتند. تغییر ماهیت شهر در فصل جدید داستان را از ماجرای ساده درباره حیوانات انسان‌گونه فراتر می‌برد.
از منظر بصری «زتوپیا ۲» چشم‌نواز و خیره‌کننده است، محیط‌های تازه از بیابان‌های سوزان گرفته تا کوهستان‌هایی شبیه به آلپ باعث می‌شود تا مخاطب با قصه همراه شود. همچنین طراحی صحنه‌های تعقیب و گریز به خصوص در لوله‌های عظیم آب، نمونه‌ای از خلاقیت بصری که تماشاگر در کمتر اثری دیده است.
دنیای «زتوپیا» پر از فرصت‌ها و داستان‌های بالقوه است. هر صحنه و شخصیت ابزاری برای تفکر فلسفی و بازتاب‌های اجتماعی هستند که هر کدام را می‌توان نماینده بخشی از جامعه دانست. در نهایت «زتوپیا ۲» در حالی که یک انیمیشن سرگرم‌کننده است، بازنمایی فلسفی و اجتماعی جهان انسان‌ها در قالب حیوانات است.
