پیام هایی به مناسبت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان
2) رمضان ماه عفو و بخشش و ماه مهر و مهرورزی است؛ آنچنان که نقشی پررنگ در کاهش میزان جرم و بزهکاری دارد.
3) ماه میهمانی پروردگار، ماه شستشوی کینه‌ها و نفرت‌هاست؛ ماه رخت بربستن حیله‌ها و نیرنگ‌هاست.
4) ماهی که در آن کینه و نفرت جای خود را به محبت و مهرورزی می‌دهد، ماه با کرامتی است که باید برای سلامت و امنیت کانون زندگی خود از آن بهره گیریم.
5) فرهنگ والا، وجدان بیدار و حس نوع‌دوستی است که هنگام داشتن عذر شرعی در ماه رمضان، ما را از خوردن و آشامیدن و سیگار کشیدن در مکان‌های عمومی بازمی‌دارد.
6) احترام به روزه‌داری دیگران و پرهیز از خوردن و آشامیدن در انظار عمومی، نشانه‌ی رشد فرهنگی و برخاسته از شرافت انسانی و اخلاقی است.
7) حفظ حرمت ماه مبارک رمضان و رعایت حال هموطنان روزه‌دار، فراتر از یک امر دینی و برخاسته از فرهنگ، همدلی و نوع‌دوستی آحاد یک جامعه است.
8) رمضان، ماه مهربانی، ماه بخشش، ماه انس با زیبایی‌ها و دوری از زشتی‌هاست.
9) رمضان فرصتی خوب، مغتنم و دوست‌داشتنی برای تمرین خوب بودن و خوب ماندن است.
10) رمضان ارزشمندترین هدیه‌ی پروردگار به بندگان، برای بهتر زیستن است.
11) جلب خشنودی پروردگار مهربان هستی، رسیدن به گنجی است که یافتن آن نیازمند ممارستی به نام روزه‌داری است.
12) روزه‌داری تمرینی دشوار، اما شیرین و لذتبخش برای نشر خوبی‌ها و زیبایی‌ها است.
13) پروردگار مهربان هستی روزه را برای سلامتی جسم و جان بندگان خود و فراگیر شدن امنیت در زندگی آنان تکلیف فرموده است.
14) رمضان نعمتی گرانمایه است تا بندگان خدا در پرتو آن خوب بودن و نیکوکاری را برای آرامش و آسایش خود و دیگران تمرین کنند.
15) در ماه میهمانی خداوند، دوست داشتن نیکی‌ها و انزجار از پلیدی‌ها را در انس با قرآن و عترت جستجو کنیم.
16) جریحه‌دار نمودن احساس روزه‌داران با روزه‌خواری در اماکن و انظار عمومی، هرگز با روحیه‌ی جوانمردی یک ایرانی مسلمان سازگار نیست.
17) اگر می‌خواهیم «دین»، «اخلاق»، «فرهنگ» و شرافت انسانی خود را پاس بداریم، به حقوق هم‌نوعانمان‌مان احترام بگذاریم.
18) رمضان ماه امید و امید مایه‌ی نشاط است؛ مهرورزی و اجتناب از آزردن و رنجاندن دیگران، در بستر جامعه‌ای پُرنشاط محقق می‌گردد.
19) رمضان که از راه می‌رسد، خوبی از در و دیوار شهر می‌بارد؛ تا می‌توانیم از این بارش رحمت الهی برای برخورداری از جامعه‌ای امن و پُرنشاط بهره بگیریم.
20) انس با قدرتمندترینِ قدرتمندان و مهربان‌ترینِ مهربانان، پشتمان را گرم می‌کند تا بیش از پیش برای داشتن جامعه‌ای امن و سرشار از امید و نشاط بکوشیم.
