برخورد سخت با اختلاسگران،مرهمی بر درد ملت

اما آن چیزی که تقریبا اکثریت مردم به آن اشاره کرده و شدیدا از آن گلایه دارند بحث سواستفاده مسئولین از بودجه های دولتی یا منابع دولتی است که یکی از بارزترین آنها،بحث اختلاس است و تقریبا اکثریت مردم خواهان  پیشگیری تعیین سازوکاری جهت پیشگیری  از وقوع اختلاس و درصورت وقوع، برخورد جدی و سخت و فوری با اختلاسگر و مصادره اموال یا جزای نقدی سنگین و حتی اعدام وی در ملا عام می باشند..لازم به ذکر است که این موضوع اولا نیازمند اصلاح قانون و تشدید مجازات این جرم کثیف میباشد..ثانیا در عمل نیز بایستی جدی تر با این موضوع برخورد شود..ثالثا بایستی سعی شود به فوریت و بطور علنی محاکمه این اشخاص خیانتکار به بیت المال برگزار شود..اما بحث دیگری که شاید کمتر بدان پرداخته شده است بحث اثرات مثبت روحی و روانی برخورد جدی با اختلاس در جامعه و نزد ملت است که میتواند میزان اعتماد عمومی به حکومت و احساس رضایتمندی و حس اجرای عدالت را در میان مردم به شدت تقویت کند و سبب ایجاد حس امید و علاقه به سرنوشت کشور و حس تعلق خاطر به میهن شده و این پیام را به همه شهروندان مخابره میکند که جامعه بستر فعالیت و تلاش اقتصادی سالم است وارتکاب هرگونه جرم و سواستفاده از بیت المال جهت کسب ثروت مذموم و خط قرمز جامعه است و به شدت با آن برخورد خواهد شد..به نظر نگارنده پیشگیری یا برخورد سریع و قاطع با اختلاسگران،به اندازه ای که اهمیت دارد مورد توجه و اهتمام قرار نگرفته است و چنانچه بحث اختلاس از جامعه ریشه کن شود علاوه بر جلوگیری از هدررفت منابع مالی سنگین که جبران و جایگزینی آن در شرایط اقتصادی کشور عملا غیر ممکن بوده،میتوان بسیاری از اقدامات عمرانی و اصلاحی را در کشور که معطل بودجه و اعتبارات است اجرا کرد و همزمان به اجرای عدالت در جامعه نزدیک تر شد و همزمان سبب آرامش خاطر پریشان جامعه شد و سلامت اداری را ارتقا داد..براستی وقتی موضوعی این میزان فواید و برکات و آثار خیر و مثبت دارد چرا نباید عزم ملی برای  پیشگیری ومقابله با آن وجود نداشته باشد؟؟البته اقدامات خوبی در این مسیر انجام شده و در حال پیگیری است اما به نظر هنوز جای اقدامات بسیاری از جمله اعدام  علنی اختلاسگران و سواستفاده کنندگان از بودجه بیت المال و حتی مصادره  کلیه ی اموال به میزان مطلوب خالی است..برخورد با متجاوزان به بودجه و منابع دولتی و بیت المال اقدامی است که هم در آموزه های دینی ما وجود دارد(نهج البلاغه) وهم در سراسر کشورهای پیشرفته جهان به شدت با آن برخورد میشود و اقدامی مدرن و در راستای وظایف دولت ها است..پس چنانچه واقعا مشکل کمبود منابع مالی در کشور جدی است و چناچه به دنبال التیام زخم های خورده شده بر پیکره جامعه ایرانی هستیم باید به سرعت و بدون اقماض با هرنوع سو استفاده از بیت المال و مخصوصا اختلاس برخورد جدی شود و البته پیشگیری از آن بسیار بهتر از مقابله و برخورد قضایی است و به نظر باید حتی با دستگاه های نظارتی آن سازمانی که سهل انگاری و غفلت کرده و اجازه بروز چنین فاجعه ای را داده است برخورد تنبیهی سختی شود که چرا به وظایف خود عمل نکرده اند و نباید برخورد صرفا به خود شخص اختلاسگر و همدستانش منتهی شود و بهتر است پیمان یا قرارداد استرداد مجرمین با کشورهای مختلف ازجمله کانادا منعقد شود تا هیچ کشوری پناهگاهی برای فرار و سرمایه گذاری از راه خلاف قانون نشود. یکی از راههای اصلی فروکش کردن خشم و یاس و ناراحتی شهروندان به نظر نگارنده،همین مبحث بوده و با یک حرکت جدی و البته با تدبیر میتوان همزمان چندین مشکل را حل کرد.