• برابر با : 24 - شوال - 1445
  • برابر با : Thursday - 2 May - 2024
4
دلار جان کاش کمی حرف گوش کن بودیکاش گوش شنوا داشتی:

تو که دوباره اوج گرفتی و ریال را زمین زدی! چرا؟

  • کد خبر : 12325
  • 23 خرداد 1402 - 19:31
تو که دوباره اوج گرفتی و ریال را زمین زدی! چرا؟
مگر نمبینی حال و روزمان خوش نیست؟ تمام کن این بازی را.

کی قرار است دست از سر ما برداری؟
ما که سواد درست و حسابی نداریم و از اقتصاد و سیاست و کوفت و زهرمار چیزی نمی دانیم
اما خب می گویند همه چیز زیر سر توست، از شیر مرغ گرفته تا جان آدمیزاد، هر چه گران می شود می گویند چون تو گران شده ای همه چیز گران می شود.البته گمان میکنم تو گران نیستی ریال بیچاره است که بی ارزش شده.
کاش ما را با همان ریال خودمان تنها بگذاری که تکلیفمان با کار و زندگی و درآمدمان و جیب و خرجمان معلوم بود، می بینی درآمد مان ریالی ست و خرجمان دلاری، در آمد ثابت و تورم بالا و مستاجری و بی خانه مانی و هزار بدبختی هست خدا را خوش نمی آیند دلار جان، چه بازی راه انداخته ای؟ با این فشار اقتصادی نمی شود یه غذای درست و حسابی خورد چه برسد به اینکه مسافرتی برویم یا پس اندازی…. ای بابا چه گفتم سفر؟ پس انداز؟ با این اوضاع؟
کاش تو نبودی، نه اینکه فکر کنی از تو بدم می آید نه باور کن اینطور نیست، فقط میخواهم بدانم اگر تو نباشی چیزی گران می شود؟ اگر بشود کی مقصر است؟

بالاخره باید حرف زد باید یکی باشد که به درد دلمان برسد یا نه.
بحمدالله که مسئولین حواسشان هست، البته نه به تو، نه به گرانی، نه به اختلاس، نه به درد ما، حواسشان به گره ی روسری ماست که شل نشود و خدایی نکرده دوتا شاخک های ما از زیر روسریمان بیرون نزد که دچار بی نظمی و اختلال در امور جامعه نشود.
تو لطفی کنی جان دل یا دست ریال را بگیر و بلندش کن که زندگی ما سامان بگیر یا کوله بارت را جمع کن برو بگذار ما یه خاکی به سرمان بریزیم.
نمی دانی شب که قرار است بخوابیم چه استرسی داریم برای بیداری فردایمان، که قرار است دوباره قیمت ها بالا برود
یادم هست قبلا سالی یک بار هر چیزی دو هزار تومان گران میشد
الان قیمت ها هر روز و هر ساعت تغییر میکند
می دانی دلار جان، خانه دار شدن و خریدن ماشین خواب و خیالی ست که دیدنش در رویاهای شبانه هم محال شده است.
کاش میشد افسار تو را به دست گرفت و محکم تو را بست مثل گره ی روسری ما که سفت بسته شده آنوقت گرانی نبود، آنوقت آرزوی هیچ چیز به دلمان نمی ماند آنوقت شرمنده بچه هایمان نمی شدیم
آخ که دلمان پر است.
لعنت به روزی که تو پا به عرصه وجود گذاشتی
و لعنت به آن کس و کسانی که به تو ارزش داده اند.

                        لیلا خسروی(دیارا)
لینک کوتاه : https://koohesarfaraz.ir/?p=12325

برچسب ها

ثبت دیدگاه

  1. ای کاش فریاد رسی بود راجب این موضوع.
    بسیار عالی