او که در دوره دهم مجلس حضور داشته، منتقد رویه مجلس یازدهم است. سلحشوری به خبرآنلاین میگوید که نمایندگان میدانند، اقدامات آنها برای مردم دیگر مهم نیست و حتی تلاشی برای انجام دادن اقدامی به نفع مردم ندارند. بنابراین مجلسیها کار خود را میکنند و مردم نیز درگیر گرفتاریها و مشکلات خود هستند.
پروانه سلحشوری درباره رویه پیش گرفته شده بهارستانیها و فاصله عملکردی آنها از زندگی روزمره مردم میگوید: «مجلس نمایندگی اقلیتی از مردم را داراست و خواسته همان اقلیت را پیگیری میکند، نباید از این مجلس انتظار بیشتری داشت. نمایندگان جلوی هر صدایی غیر از خود را میگیرند و مجلس اساسا نمایندگی اکثریت مردم را ندارد و برای خواسته همان گروه اقلیت وارد میشود و تلاش میکند.»
سلحشوری درباره این که ریشه این روند شکل گرفته در کجاست؟ توضیح میدهد: «همه میدانند که گروه اقلیت از کجا به بهارستان آمده اندو از چه جایی حمایت میشوند . مجلس اقلیتی ها ، صدای بلندی دارند و برخی رسانه ها نیز مانند بلندگو ، صدای آنان را تقویت می کنند.»
پروانه سلحشوری بر این باور است که وجود چنین مجلسی، پیامد ویژهای ندارد: «دیگر از اهمیت داشتن مسایلی مانند ضرورت تعیین نمایندگان مجلس و رئیس جمهور از سوی مردم، عبور کرده ایم. الان به مرحلهای رسیدهایم که این ضرورتها ، نه برای حاکمان مهم است و نه حتی برای خود مردم تحت فشار و محروم از حق انتخاب در رقابتی آزادانه و عادلانه اهمیتی دارد. نمایندگان هم چون میدانند اقدامات آنها برای مردم مهم نیست و ماندن و رفتن آنان از بهارستان، ارتباطی به رای مردم ندارد، تلاشی برای انجام اقدامی به نفع مردم نمی کنند. درواقع، مردم و مطالبات شان برای مجلس اهمیتی ندارد. اکنون، جامعه درگیر مشکلات خود است، مجلسیها هم کار خود را میکنند. با ادامه این روند ،خواست مردم و اولویتهای مجلسیها مانند دو خط موازی هرگز به هم نمیرسند.»
پروانه سلحشوری درباره تبعات حذف ارز ترجیحی و دادن اختیار آن به دولت در شرایط تورمی بالا و گرانیهای سرسامآور میگوید: «هرچند، هرگز امیدی نداشتهام که مجلس فعلی، مدافع منافع مردم درقبال اقدامات و تصمیم های غیرکارشناسی دولت باشد اما وقتی که شنیدم که ارز ترجیحی حذف شده و اختیار تصمیمگیری درباره آن را به دولت داده اند، برایم باور کردنی نبود چرا که نمایندگان زیادی، خود را مخالف حذف ارز ترجیحی نشان میدادند اما نهایتا، بدون مطالبه و مطاللعه برنامه جایگزین دولت و فقط با پذیرفتن وعدههای انشایی و غیرقابل تحقق دولت، ارز ترجیحی را حذف و دهها میلیون ایرانی را در مسیر سیل بنیان برافکن گرانی ها قرار دادند.»
او در پاسخ به این سوال که اصرار دولت برای حذف ارز ترجیحی و همراهی مجلس با آن به چه علت است؟ توضیح میدهد: «قیمت جهانی نفت بالا رفته و اکنون نفت بالای ۱۲۰ دلار به فروش میرسد و میتواند منابع مورد نیاز دولت را تامین کند. یکی از دلایلی که باعث شد دولت و مجلس به دنبال این مصوبه باشند، نگرانی از کسری بودجه بود که بودجه را ببندند و نتوانند منابع ملی برای تامین آن را داشته باشند و دچار کسری بودجه شوند اما حالا با افزایش قیمت نفت میتوانند این کسری را جبران کنند.»
این نماینده سابق مجلس به طرح صیانت و حذف ارز ترجیحی اشاره میکند و بر این باور است که مجلس بدون توجه به مخالفتها کار خودر ا انجام داد. او تبعات این تصمیم برای مردم میداند و میگوید: «فشار اصلی این تصمیم بر طبقات فرودست و گروههای کمدرآمد وارد میشود. بسیاری از مردم از بیمه برخوردار نیستند و عدم برخوداری آنها از بیمه برای آنها گران تمام خواهد شد. فشار حذف ارز برای تهیه دارو و موراد غذایی اولیه اغلب مردم ایران را با مشکل مواجه خواهد کرد. حتی اگر بخواهند صورت مسئله را حذف کنند، دولت در سال آینده با چالشهای بسیاری و جدیدتری مواجه خواهد شد.»